
Voor veel mensen lijken vrijgezellenfeesten een vanzelfsprekende en vooral leuke traditie. Maar voor Manon (29) werd het een bron van stress, schaamte en zelfs verlies. Ze deelde haar geldgeheim met ons, omdat ze weet dat ze niet de enige is.
Manon, kun je ons iets vertellen over je leven en je financiële situatie?
“Ik werk fulltime als communicatieadviseur bij een leuk bureau in Utrecht. Het is geen slecht salaris, maar ook geen vetpot. Zeker niet met de studieschuld die ik nog heb: die bedraagt ruim 35.000 euro. Daarbij woon ik alleen, betaal ik alles zelf en probeer ik een buffer op te bouwen. Wat dus bijna niet lukt. Elke onverwachte uitgave, zoals een weekend weg, zet alles op z’n kop.”
Wanneer begon het je echt te frustreren, die vrijgezellenfeesten?
“Dat was een paar jaar geleden, toen er ineens drie vriendinnen in één jaar gingen trouwen. Elk vrijgezellenfeest was een ‘grote happening’: weekend weg, veel drank, veel luxe. Het was allemaal geweldig bedacht, maar het prijskaartje liep op tot honderden euro’s per feest. En ik moest alles zelf betalen. Voor de bruid werd natuurlijk alles geregeld door de groep, maar voor mezelf… niemand die zich afvroeg of ik dat eigenlijk wel kon dragen.”
Wat deed dat met je?
“In eerste instantie voelde ik me schuldig. Alsof ik de enige was die niet mee kon of wilde. Maar daarna kwam er boosheid. Waarom werd er nooit over geld gepraat? Waarom was het altijd ‘we doen dit gewoon met z’n allen’? Ik begon me terug te trekken. Eerst uit groepsapps, daarna van de feestjes zelf. En uiteindelijk, helaas, uit de vriendschappen.”

Hoe reageerden de vriendinnen toen je niet mee kon gaan?
“Ze begrepen het zogenaamd wel, maar ik voelde de afstand meteen. Je hoort dan zinnen als: ‘Jammer, we gaan je missen!’ Maar er kwam geen vervolg. Geen vraag hoe het écht ging. En op een gegeven moment kreeg ik te horen dat ze me bewust niet meer hadden uitgenodigd omdat ik toch niet kwam. Dat kwam hard aan. Alsof ik niet meer meetelde omdat ik mijn financiële grenzen bewaakte.”
Had je het gevoel dat je eerlijk kon zijn?
“Nee. Ik voelde me enorm bezwaard. Alsof ik de sfeer zou verpesten als ik het gesprek over geld aanzwengelde. En eerlijk? Ik had ook geen zin om telkens mijn hele financiële situatie uit te leggen. Ik vond het moeilijk om aan te geven dat ik het gewoon niet kon veroorloven, terwijl ik wist dat sommigen nog thuis woonden of een partner hadden die meebetaalde. Mijn situatie was gewoon anders.”
Wat had je achteraf anders willen doen?
“Achteraf had ik eerder mijn grenzen moeten aangeven, zonder schuldgevoel. Misschien had ik met één vriendin in vertrouwen kunnen praten. Misschien had ik alternatieven kunnen voorstellen. Maar op dat moment voelde ik me vooral klein. En alleen.”
Wat kunnen we hiervan leren?
1. Iedereen heeft zijn eigen financiële verhaal
Wat voor de één ‘prima te doen’ is, is voor de ander een financiële nachtmerrie. Oordeel dus niet en vraag actief naar elkaars situatie.
2. Wees eerlijk naar jezelf en anderen
Je hoeft je niet te verantwoorden voor je keuzes. ‘Nee zeggen’ is geen zwakte, het is zelfzorg.
3. Maak geld bespreekbaar in je vriendschappen
Stel de vraag in je vriendengroep: “Wat is ieders budget hiervoor?” of “Zullen we opties bespreken die betaalbaar zijn voor iedereen?” Het opent vaak deuren naar eerlijkere gesprekken.
Wat zou je anderen willen meegeven die in een soortgelijke situatie zitten?
“Laat geld niet de baas worden over je keuzes én je vriendschappen. Als iemand alleen met je wil omgaan zolang je overal aan meedoet, moet je je afvragen of die vriendschap wel echt is. Durf jezelf op de eerste plaats te zetten. Je bent het waard om financiële rust te ervaren, ook al betekent dat af en toe ‘nee’ zeggen.”
Jouw geldgeheim
Heb jij ook een bijzonder geldgeheim? Neem dan contact op met interview@onebrokegirl.nl om jouw verhaal (indien gewenst anoniem) te delen met de lezers van One Broke Girl.