Vaak hoor je verhalen over mensen die onderbetaald worden. En maar heel af en toe hoor je het tegenovergestelde. Elise (33) werkt bij de overheid, verdient meer dan ze ooit heeft durven dromen en verveelt zich echt helemaal te pletter. Ze schaamt zich er bijna voor, maar het grootste deel van haar werkdagen bestaat uit wachten. Wachten op mails, wachten op beslissingen, wachten op taken die maar niet komen. En ondertussen surft ze wat rond op Vinted of speelt ze een spelletje op haar telefoon. Vandaag deelt zij haar geldgeheim met ons.
Elise, hoe ziet jouw werkdag er uit?
“Rustig. Heel rustig,” vertelt ze met een half schuldige glimlach. “Ik heb af en toe piekperiodes en dan ren ik de benen onder me vandaan, maar op de meeste dagen gebeurt er niet zoveel. Soms zit ik echt uren te wachten op een besluit waar ik pas daarna iets mee kan, of ik ga naar meetings waar ik voor mijn gevoel niets toevoeg. Ik werk netjes, ik lever goed werk, maar het is gewoon weinig. Te weinig.”
Wat doe je dan op die rustige momenten?
“Nou… niet altijd iets werkgerelateerds. Ik kijk soms even op Vinted, speel een spelletje of lees het nieuws. Ik weet dat het eigenlijk niet hoort, maar na een paar uur wachten zonder werk raak je soms zo afgestompt. Ik probeer altijd beschikbaar te zijn, en zodra er wel iets te doen is, doe ik het meteen. Maar die tussentijd voelt soms eindeloos.”
Voelt het ongemakkelijk dat je zoveel verdient voor zo’n saaie baan?
“Ja echt ontzettend! Heel erg. Ik voel me soms bijna schuldig. Alsof ik iets verborgen houd. Ik hoor vriendinnen praten over hun drukke banen, targets en stress. Dat heb ik allemaal niet. Ik heb een goed salaris, uitstekende secundaire arbeidsvoorwaarden en heel veel rust in mijn werkdagen. Maar ik werk dus ook niet op volle capaciteit. Dat wringt. Ik zit een beetje vast in een gouden kooi.”
Heb je wel eens gedacht aan een andere baan?
“Ja, ik zou graag iets doen waar ik mijn hersens wat meer kan gebruiken. Iets creatiefs of iets waar ik in contact ben met mensen. Maar ik durf het niet. Mijn salaris nu is gewoon echt heel goed. Als ik van baan wissel, ga ik er waarschijnlijk flink op achteruit. We hebben twee jonge kinderen, een hoge hypotheek en steeds hogere kosten. Die zekerheid opgeven voelt te spannend.”
Wat zegt je omgeving hierover?
“Ik durf het bijna aan niemand te vertellen. Ik ben bang dat mensen denken dat ik lui ben of profiteer. Mijn partner weet het natuurlijk wel, maar zelfs daarmee vind ik het lastig om erover te praten. Het voelt alsof ik te veel klaag voor iemand die eigenlijk niets te klagen heeft. Dat maakt het soms nog ingewikkelder. Want dankbaar ben ik zeker, maar tegelijkertijd voel ik me soms ook heel leeg.”
Waar verlang je naar?
“Naar een baan waar ik enthousiast van word. Iets dat energie geeft in plaats van afneemt. Ik mis uitdaging, nieuwe ideeën, afwisseling. En ergens verlang ik naar het gevoel dat ik mijn salaris verdien, in plaats van dat ik er soms ongemakkelijk mee rondloop.”
Wat houd je nu het meest tegen?
“Stabiliteit. De zekerheid van een maandelijks salaris dat ruim voldoende is voor ons. De pensioenregeling. De vakantiedagen. Het idee dat ik dit nooit ergens anders terugkrijg. Ik zou graag wat minder bang willen zijn om een stap te zetten, maar financiële zekerheid is ook belangrijk. Zeker nu, met kleine kinderen.”
Wat zou je anderen willen meegeven die zich herkennen in jouw verhaal?
“Dat het oké is om toe te geven dat je baan niet bij je past, ook als het financieel goed zit. En dat je gevoelens niet ongeldig zijn omdat iemand anders het zwaarder heeft. Je mag verlangen naar betekenis en uitdaging. Maar je mag óók kiezen voor stabiliteit. En alles daartussen in.”
*Elise is niet haar echte naam. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Jouw geldgeheim
Heb jij ook een bijzonder geldgeheim? Neem dan contact op met interview@onebrokegirl.nl om jouw verhaal (indien gewenst anoniem) te delen met de lezers van One Broke Girl.
Disclaimer
In dit artikel worden affiliate links gebruikt. Hiervoor ontvangt One Broke Girl soms een vergoeding. Jij betaalt niets extra.
