Voor de meeste ouders voelt het vanzelfsprekend dat hun kinderen later erven wat er overblijft. Maar voor Anja (62) ligt dat anders. Ze heeft haar testament aangepast en haar twee volwassen kinderen onterfd. Niet omdat ze geen contact met ze wil of niet van ze houdt, maar omdat ze vindt dat ze simpelweg niet met geld kunnen omgaan. Het is een beslissing waar ze zich soms schuldig over voelt, maar die voor haar toch logisch is. Vandaag deelt ze haar geldgeheim met ons.
Anja, dit is best een heftig geheim. Waarom heb je deze keuze gemaakt?
“Het klinkt hard, dat weet ik. Maar ik heb jarenlang gezien hoe mijn kinderen omgaan met geld. Ze zijn nu 28 en 31 en allebei geven ze hun geld uit alsof het niet op kan. Geen spaargeld, wel schuld op hun creditcard, elke maand kleding kopen alsof het een sport is. Ik heb hulp aangeboden, adviezen gegeven, maar het verandert niets. Toen dacht ik: wil ik dat mijn opgebouwde vermogen straks binnen een paar maanden verdwenen is? Het voelde niet goed.”
Was er een specifiek moment waarop je besloot je testament aan te passen?
“Ja. Mijn oudste zoon vroeg me vorig jaar om geld te lenen omdat hij ‘even krap zat’. Toen ik vroeg waarvoor, bleek het te gaan om een nieuwe tv. De zijne was niet kapot, hij wilde gewoon een groter scherm. Ik werd daar zo verdrietig van. Niet om de tv, maar om het patroon. Het was alsof hij er vanuit ging dat ik altijd wel zou bijspringen. Op dat moment besefte ik dat mijn erfenis hem eerder zou schaden dan helpen.”
En je dochter?
“Zij is net even anders, maar niet veel beter. Ze kan niet sparen, maakt impulsieve keuzes en heeft al meerdere keren een telefoon of dure gadget aangeschaft die ze zich eigenlijk niet kon veroorloven. Het doet geen pijn omdat ze iets koopt, maar omdat ik zie dat ze niet vooruit komt. En ik weet zeker dat een grote som geld haar eerder verder in de problemen brengt dan dat het haar helpt.”
Heb je met iemand over dit besluit gesproken?
“Met mijn notaris natuurlijk. Verder bijna niemand. Mijn partner weet het wel, maar zelfs hij vond het een moeilijke keuze. Hij zei: kinderen onterf je niet zomaar. En dat klopt. Maar ik heb dit niet gedaan uit wrok. Ik heb het gedaan uit zorg. Het voelt alsof ik ze bescherm tegen zichzelf.”
Voel je je er schuldig over?
“Soms. Vooral omdat ze geen idee hebben. We hebben een goede band. We zien elkaar regelmatig, eten samen, lachen samen. Ze rekenen op me als moeder, maar ik vertel ze dit niet. Ik ben bang dat het onze relatie beschadigt, terwijl het niets verandert aan mijn liefde voor hen. Ik wil alleen niet dat ze ooit afhankelijk worden van geld dat ze niet kunnen beheersen.”
Wat gebeurt er dan met je nalatenschap?
“Ik heb bepaald dat het grootste deel naar een goed doel gaat dat me na aan het hart ligt. De rest gaat naar mijn kleinkinderen, via een constructie waarbij ze het pas krijgen als ze volwassen zijn en bepaalde doelen hebben bereikt. Dat voelt veiliger. En eerlijker.”
Ben je bang voor de dag dat ze dit ontdekken?
“Ja. Heel erg. Ik hoop dat ik ze nog lang bij me mag hebben, maar als het moment komt dat ze het testament openen, weet ik dat het pijn zal doen. Ik hoop alleen dat ze tegen die tijd begrijpen waarom ik dit heb gedaan. Misschien zien ze dan dat mijn keuze voortkwam uit zorg, niet uit afwijzing.”
Wat zou je willen zeggen tegen ouders die in dezelfde situatie zitten?
“Luister naar je gevoel, en laat je niet leiden door schuld. Geld kan relaties maken of breken. Soms is het beschermen van je kinderen belangrijker dan iets doen omdat het nu eenmaal zo hoort. En onthoud dat liefde niet kan worden gemeten in geldbedragen, maar in heel andere dingen.”
*Anja is niet haar echte naam. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Jouw geldgeheim
Heb jij ook een bijzonder geldgeheim? Neem dan contact op met interview@onebrokegirl.nl om jouw verhaal (indien gewenst anoniem) te delen met de lezers van One Broke Girl.
Disclaimer
In dit artikel worden affiliate links gebruikt. Hiervoor ontvangt One Broke Girl soms een vergoeding. Jij betaalt niets extra.
