Joyce (29) werkt als buschauffeur op het moment dat de allereerste Covid-lockdown begint. En ineens verliest ze haar baan. Op een hele vervelende manier. Hoe heeft ze haar financiën geregeld en wat doet ze nu?
In dit artikel...
- Je werkte als buschauffeur in het stadsvervoer, hoe kom je daar zo bij?
- Moest je jouw busrijbewijs zelf betalen?
- Wat verdiende je als buschauffeur?
- En toen kwam Covid…?
- Heftig zeg! Want toentertijd lagen de banen ook niet voor het oprapen…
- Heb je dan wel toeslagen aangevraagd?
- In de slijterij werken is niet jouw ding. Wat doe je nu dan?
- Heb jij onderhandeld over jouw salaris?
- En hoe ziet jouw toekomst eruit, hoop je?
Je werkte als buschauffeur in het stadsvervoer, hoe kom je daar zo bij?
Ik was al een tijdje op zoek naar een baan en kwam de vacature voor buschauffeur tegen bij een uitzendbureau. Autorijden vind ik al heerlijk, dus ik dacht: waarom niet lekker op de bus?
Eerst kreeg ik allerlei testen om te zien of ik wel rijgeschikt was, en gelukkig mocht ik vrij snel daarna al beginnen aan mijn rijbewijs voor het besturen van een bus.
Moest je jouw busrijbewijs zelf betalen?
Het uitzendbureau betaalt het busrijbewijs, maar je betaalt dit in de eerste 2,5 jaar dat je als buschauffeur werkt alsnog terug.
Dat vond ik best wel spannend, want ook als je er ineens uitgezet wordt, moet je dat bedrag terugbetalen aan het uitzendbureau.
De eerste 1,5 jaar dat ik als buschauffeur werkte, was het ook nog op een echt uitzendcontract zonder vastigheid. Pas daarna kreeg ik een jaarcontract, waardoor ik me minder zorgen hoefde te maken over het terugbetalen van het busrijbewijs.
Wat verdiende je als buschauffeur?
Doordat je als buschauffeur onregelmatig werkt, vind ik dat je heel lekker verdiend. Ik kreeg namelijk 2.000 netto per maand betaald en had daarvoor echt een heel relaxte baan.
Je hebt voor mijn gevoel heel veel vrijheid als buschauffeur. Okay, je rijdt natuurlijk de route die je hoort te rijden, maar er zit geen baas in je nek te hijgen.
Ook het contact met passagiers is heel fijn.
En toen kwam Covid…?
En toen kwam Covid en was ik ineens mijn baan kwijt.
Ik had twee verschillende managers en met een van hen kon ik het prima vinden. Ik hoorde ook steeds van diegene dat ik gewoon contractverlenging zou krijgen als mijn jaarcontract voorbij was.
Maar de andere manager lag mij niet zo.
Toen de prettige manager op vakantie was, werd mijn contract door die andere manager ineens niet verlengd. Hij zei dat het kwam door Covid, maar wilde verder geen gesprek met me aan over waarom het contract niet verlengd werd.
En zo stond ik ineens op straat.
Heftig zeg! Want toentertijd lagen de banen ook niet voor het oprapen…
Zelf ben ik niet het type wat thuis gaat zitten, maar ik ben een maand werkloos geweest. Ik kreeg een transitievergoeding van mijn voormalige werkgever en ben snel op zoek gegaan naar iets anders.
Gelukkig kon ik snel aan de slag in een slijterij.
Dat was zeker niet mijn droombaan en het salaris was ook nog eens een stuk minder. Ik moest het ineens met 1.200 euro netto per maand redden. Dus 800 euro minder. Ik kreeg wel wat aanvulling vanuit de WW, maar omdat ik nog vrij jong ben en dus nog niet heel veel arbeidsverleden heb opgebouwd, hield dat ook vrij snel op.
Tegelijkertijd kwam mijn vriend ook nog eens in de ziektewet terecht, waardoor het financieel echt zwaar is geweest.
Heb je dan wel toeslagen aangevraagd?
Zeker! Die gingen ook een stuk omhoog!
Maar van mijn voormalige werkgever kreeg ik een transitievergoeding van 2.500 euro. Fijn natuurlijk, maar doordat ik die niet goed had ingevuld in het toeslagen programma, mocht ik het jaar daarna ook nog een heleboel terugbetalen.
In de slijterij werken is niet jouw ding. Wat doe je nu dan?
Na een jaar in de slijterij gewerkt te hebben, kon ik weer aan de slag als buschauffeur in het streekvervoer. Wel bij een andere maatschappij natuurlijk, want ik hoef niet meer terug naar mijn vorige werkgever. Daar heb ik toch een nare na-smaak aan overgehouden.
Waar ik nu werk heb ik hartstikke fijne managers en kan ik weer genieten van het rijden op de bus. En mijn salaris is ook weer wat het geweest is!
Heb jij onderhandeld over jouw salaris?
Heel eerlijk… Nee. Ik wil gewoon lekker op de bus rijden en ben super blij met mijn vaste contract. Doordat ik de kostwinner ben bij ons thuis, vind ik de vastigheid en het werkplezier eigenlijk belangrijker dan een nóg hoger salaris.
En hoe ziet jouw toekomst eruit, hoop je?
Ik ben ontzettend tevreden met mijn baan en hoop hier nog lang te mogen werken. Manager hoef ik niet zo nodig te worden, maar ik zou het wel heel leuk vinden om als rij-instructeur te gaan werken voor nieuwe buschauffeurs.
We zoeken altijd een heleboel mensen, dus meld je vooral aan bij een openbaar vervoersbedrijf bij jou in de buurt!
*Joyce is een gefingeerde naam. De echte naam is bekend bij de redactie.
Geef een reactie